Samotność jest często powiązana z problemami związanymi ze spożywaniem alkoholu. Jednak jej konkretny wpływ na codzienne zachowania alkoholowe pozostaje niejasny. Nowe badania pokazują, że różne rodzaje samotności — emocjonalna i społeczna — mogą w odmienny sposób wpływać na decyzje dotyczące picia.
Badanie objęło 60 osób z zaburzeniem używania alkoholu (AUD), które nie korzystały z leczenia. Przez 14 dni dwa razy dziennie uczestnicy raportowali poziom samotności i spożycie alkoholu. Wyniki analizowano pod kątem dwóch typów samotności:
- Samotność emocjonalna (EL) — brak bliskich, intymnych relacji, które są kluczowe dla poczucia bezpieczeństwa i akceptacji.
- Samotność społeczna (SL) — brak szerszych relacji społecznych i sieci wsparcia, które pomagają w codziennym funkcjonowaniu.
Samotność emocjonalna – większe ryzyko sięgania po alkohol
Podwyższony poziom samotności emocjonalnej związany był z wyższym prawdopodobieństwem sięgnięcia po alkohol oraz większą liczbą spożytych drinków. Wyniki sugerują, że osoby doświadczające tego rodzaju samotności często używają alkoholu jako sposobu na radzenie sobie z trudnymi emocjami, takimi jak smutek czy niepokój.
Samotność emocjonalna generuje głębsze poczucie izolacji i może prowadzić do spirali negatywnych emocji. Brak bliskich relacji często sprawia, że osoby szukają ulgi w alkoholu, który działa jako chwilowe „łagodzenie” uczuć.
Jak zmniejszyć samotność emocjonalną i ograniczyć picie?
Działania terapeutyczne mogłyby obejmować rozwijanie bliskich relacji poprzez terapie pomagające w budowaniu i utrzymywaniu intymnych więzi. Warto również wprowadzić naukę zdrowych sposobów radzenia sobie z emocjami. Pomocne okazują się techniki relaksacyjne, mindfulness czy sposoby konstruktywnego radzenia sobie ze stresem.
Samotność społeczna, czyli mniej alkoholu, ale inne wyzwania
Wyższy poziom samotności społecznej wiązał się z mniejszym prawdopodobieństwem picia i niższą liczbą spożytych drinków. Może to wynikać z faktu, że brak relacji społecznych mniej wpływa na stan emocjonalny. Niektóre osoby mogą wykorzystywać ten czas na rozwijanie adaptacyjnych strategii, takich jak aktywność fizyczna czy rozwój zainteresowań.
Samotność społeczna częściej łączy się z poczuciem bycia poza grupą, co nie zawsze przekłada się na poważne problemy emocjonalne. Może skłaniać do unikania kontaktów międzyludzkich, co redukuje ryzyko picia w sytuacjach towarzyskich.
Zajęcia grupowe, warsztaty czy wspólne inicjatywy mogą pomóc osobom pijącym zyskać poczucie przynależności i zmniejszyć samotność społeczną. Takie działania mogą również budować sieć wsparcia społecznego i bycia w grupie niekoniecznie „wokół kieliszka”.
Indywidualne podejście do samotności – krok do lepszego wsparcia
Badanie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie różnic między samotnością emocjonalną a społeczną w kontekście zaburzeń spożywania alkoholu. Przyjęcie wielowymiarowego podejścia do samotności może pomóc w tworzeniu bardziej skutecznych interwencji terapeutycznych i lepszego wsparcia dla osób zmagających się z AUD. Dodatkowo, takie podejście może wpływać na poprawę jakości życia osób z uzależnieniami oraz ich bliskich i całych społeczności.
Źródło: „Zróżnicowany wpływ samotności emocjonalnej i społecznej na codzienne spożycie alkoholu u osób z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu”, Robert C. Schlauch, Brendan E. Walsh, Uniwersytet Południowej Florydy, ScienceDirect
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz