Tempo życia, rosnące wymagania zawodowe i zmieniający się rynek pracy często prowadzą do sytuacji, w których praca zaczyna zajmować zbyt dużą część życia. Jak pokazuje raport CBOS, prawie 11 proc. Polaków boryka się z problemem tzw. problemowego zaangażowania w pracę.
Raport pt. „Oszacowanie rozpowszechnienia oraz identyfikacja czynników ryzyka i czynników chroniących hazardu i innych uzależnień behawioralnych – edycja 2023/2024”, to badanie przeprowadzone przez Fundację Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS) w okresie od października 2023 roku do lutego 2024 roku na próbie 3239 osób.
Skala problemu – kto jest zagrożony
Z danych zawartych w raporcie wynika, że około 10,7 proc. Polaków powyżej 15. roku życia jest problemowo zaangażowanych w pracę. Oznacza to, że ponad 3,1 miliona osób w Polsce może zmagać się z problemem nadmiernego poświęcania się obowiązkom zawodowym. A to wpływa na ich życie osobiste, zdrowie i samopoczucie.
Co ciekawe, problem ten dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Jednak w grupie osób problemowo zaangażowanych w pracę kobiety występują nieznacznie częściej niż mężczyźni. Wzrost problemowego zaangażowania w pracę dotyczy szczególnie osób w wieku 45–54 lata. Odsetek problemowo zaangażowanych osiągnął w tej grupie wiekowej poziom 14,9 proc.
Samozatrudnienie, funkcje kierownicze i trudne branże
Osoby z problemem zaangażowania w pracę różnią się od pozostałych badanych sposobem wykonywania swoich obowiązków zawodowych. Najczęściej są to osoby pracujące na własny rachunek (samozatrudnieni) lub pełniące funkcje kierownicze. To sprzyja dużemu obciążeniu obowiązkami zawodowymi. Praca na własny rachunek, zwłaszcza w formie działalności gospodarczej, wiąże się z większą odpowiedzialnością i większym stresem.
Ponadto, osoby w tej grupie częściej pracują w branżach, które wymagają od nich dużego poświęcenia. Może to obejmować m.in. branżę finansową, IT, zarządzanie projektami, konsulting oraz branże kreatywne, takie jak reklama czy media. W nich presja czasu i potrzeba osiągania wyników są szczególnie duże.
Pracownicy ci spędzają na pracy średnio więcej godzin w tygodniu, w porównaniu do osób, które nie mają problemów z zaangażowaniem. W tym kontekście warto zaznaczyć, że osoby te deklarują również mniejszą ilość czasu wolnego. W związku z tym, ich wynagrodzenie zazwyczaj jest wyższe od średniej krajowej. Wysokość zarobków może być również źródłem stresu i presji, gdyż wiąże się z oczekiwaniami i odpowiedzialnością.
Motywacje osób problemowo zaangażowanych w pracę są często bardziej związane z osiąganiem wysokiego statusu materialnego niż z chęcią wykonywania samej pracy. Z danych wynika, że osoby te są silnie motywowane do zdobycia wyższej pozycji zawodowej, awansu czy utrzymania wysokiego statusu.
Problemowe zaangażowanie w pracę – co się zmieniło
Porównując dane z poprzednich lat, raport wskazuje na pewne zmiany w zakresie problemowego zaangażowania w pracę. W szczególności w latach 2014–2015, w okresie wysokiego bezrobocia, zaobserwowano znaczący wzrost liczby osób z problemowym zaangażowaniem w pracę. Wówczas niemal co piąta osoba deklarowała symptomy tego zaburzenia. Po spadku bezrobocia w kolejnych latach, problem ten zaczął się stabilizować.
Mimo to, problemowe zaangażowanie w pracę wciąż pozostaje istotnym zagrożeniem dla zdrowia psychicznego i fizycznego Polaków. Nadmierna koncentracja na pracy kosztem życia prywatnego, w połączeniu z chęcią osiągania wysokiego statusu materialnego, może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Źródło: „Oszacowanie rozpowszechnienia oraz identyfikacja czynników ryzyka i czynników chroniących hazardu i innych uzależnień behawioralnych – edycja 2023/2024”, Fundacja CBOS przy współfinansowaniu ze środków Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych oraz na zlecenie Krajowego Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom, Warszawa, Maj 2024
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz